Paradoks Örnek 1
Önerme: Tüm insanlar ölümlüdür.
Hipotez: Taner ölümlüdür.
Dedüksiyon: Taner bir insan olduğundan, önerme doğru olduğu için Taner de ölümlüdür.
Bu örnekte, önceden kabul edilmiş bir genel önerme (tüm insanlar ölümlüdür) kullanılarak, Taner’in ölümlü olup olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu yöntem, bir hipotezin doğruluğunu veya yanlışlığını test etmek için kullanılan güçlü bir düşünce aracıdır.
Örnek 2
Önerme: Tüm domuzlar siyahtır.
Bu önerme yanlış olduğundan, doğruluğunu sorgulamak gerekir. İşte bir hipotetik dedüksiyon örneği:
Hipotez: Çiftlikte yaşayan bir domuz gridir.
Dedüksiyon: Çiftlikte yaşayan domuz siyah değildir. (Önerme yanlış olduğu için.)
Bu örnekte, yanlış bir önerme kullanılmıştır ve hipotetik dedüksiyon yoluyla doğruluğu sorgulanmıştır. Domuzun rengi, önermenin yanlışlığını göstermek için kullanılmıştır.
Örnek 3
Önerme: Her insan özgürdür.
Hipotez: Esir olan bir insan özgürdür.
Dedüksiyon: Esir olan bir insan, önermenin doğru olduğunu yalanlar, çünkü özgürlüğü kısıtlanmıştır.
Bu örnekte, özgürlük kavramı üzerine bir önerme kullanılmıştır. Esir olan bir insanın özgür olduğunu iddia etmek, önermenin doğruluğunu sorgulamak için bir hipotez olarak kullanılmıştır. Dedüksiyon yoluyla, esir olan bir insanın gerçekten özgür olmadığı sonucuna varılmıştır. Bu örnek, felsefe alanında yaygın olarak kullanılan bir düşünce yöntemidir.
