Paradoks Öfkeli ve acımasız liderlerin davranışlarını belirleyen pek çok faktör vardır. Bunlar arasında kişisel geçmiş, çocukluk deneyimleri, psikolojik yapı, iş stresi ve organizasyonel kültür gibi etkenler bulunabilir. Ancak, özellikle öfkeli ve acımasız liderlerin neden böyle olduklarına dair tek bir neden belirlemek zordur, fakat insanlığa, dünyaya hatta ülkelerine zarar vermiş pek çok liderin hayatında çeşitli travmalar meydana gelmiştir.
Adolf Hitler: Tarihin en öfke dolu ve acımasız liderlerinden biri olan Hitler’in kişisel geçmişi ve deneyimleri, onun liderlik tarzını etkilemiş olabilir. Hitler’in çocukluk döneminde yaşadığı zorluklar ve başarısızlıklar, onun öfke ve intikam duygularını güçlendirmiştir.
Joseph Stalin: Sovyetler Birliği’nin liderlerinden biri olan Stalin, öfkeli ve acımasız bir lider olarak bilinir. Stalin’in çocukluk döneminde ailesiyle yaşadığı zorluklar ve travmatik deneyimler, onun liderlik tarzını etkilemiştir.
Saddam Hüseyin: Irak’ın eski lideri olan Saddam Hüseyin de öfkeli ve acımasız bir lider olarak bilinir. Saddam’ın çocukluk döneminde yaşadığı zorluklar ve baskıcı bir ortamda yetişmesi, onun liderlik tarzını etkilemiştir.
Öfkeli ve acımasız liderlerin geçmiş travmalarının liderlik tarzlarını şekillendirebileceğini ve organizasyonlarda olumsuz sonuçlara yol açabileceğini öne sürmektedir. Liderlerin kişisel geçmişleri ve deneyimleri, öfkeli ve acımasız liderlik tarzlarını şekillendirmiştir. Bu konuda birçok çalışma yapılmıştır.
Hogan ve Hogan (2001), liderlik davranışlarını incelerken, kişisel geçmişte yaşanan travmaların liderlik tarzını etkileyebileceğini belirtmiştir. Özellikle, kişisel deneyimlerin bireyin empati yeteneğini şekillendirdiğini ve bu da liderlik tarzını etkileyebileceğini öne sürmüşlerdir.
Tepper (2000), öfkeli liderlerin, özellikle çocukluk döneminde yaşanan travmatik deneyimlerin sonucu olarak duygusal olarak zayıf oldukları ve bu nedenle güç kullanma eğiliminde olduklarına dair bulgular sunmuştur.
Harms ve diğerleri (2018), liderlerin çocukluk dönemlerinde yaşadıkları travmatik deneyimlerin, iş yerindeki liderlik davranışlarını olumsuz etkileyebileceğini göstermiştir. Özellikle, ihmal veya istismara uğramış liderlerin daha baskıcı ve otoriter bir liderlik tarzına sahip olduğunu bulmuşlardır.
Schaubroeck ve diğerleri (2016), öfke yönetimi becerilerinin liderlik etkinliği üzerindeki etkisini incelemiş ve liderlerin öfkeli olmalarının iş performansını ve çalışanların memnuniyetini olumsuz yönde etkileyebileceğini göstermiştir.
